Równowaga między wysiłkiem a momentami regeneracji

Ramy teoretyczne leżące u podstaw tych rozważań, model regeneracji po wysiłku, zostały opracowane przez emerytowanego profesora Theo Meijmana (Van Veldhoven, 2008). Model ten traktuje regenerację po pracy jako naturalny odpowiednik codziennego wysiłku i stresu. Opisuje on, że szkodom zdrowotnym można zapobiegać na dwa sposoby: po pierwsze poprzez wystarczającą regenerację w godzinach pracy, a po drugie poprzez wystarczającą regenerację poza godzinami pracy.

Wystarczający czas regeneracji podczas pracy zapobiega nadmiernemu narastaniu zmęczenia i stresu. Krótki odpoczynek przyczynia się do zdrowej równowagi między wysiłkiem a regeneracją pracownika i poprawia samopoczucie psychiczne i fizyczne, co również wpływa korzystnie na wydajność pracy i motywację. Dlatego też dla zdrowia pracowników i jakości ich pracy ważne jest, aby w ciągu dnia pracy mieli oni wystarczającą ilość czasu na regularne przerwy i regenerację sił. Im bardziej intensywna i wymagająca praca, tym większa potrzeba dobrej regeneracji. Środowisko pracy może wspierać regenerację pracowników, dając im możliwość zadbania o własną (psychofizjologiczną) regenerację w określonych godzinach.

Konsekwencją zmęczenia psychicznego podczas pracy jest gorsze funkcjonowanie. Uwaga słabnie, a umysł łatwiej błądzi. Jeśli praca na to pozwala,
pracownicy odpowiednio dostosowują swoje działania. Robią sobie przerwę lub zajmują się czymś innym. Charakterystyczną cechą tego zmęczenia jest krótkotrwała odwracalność: zmniejsza się ono poprzez odpoczynek lub wykonywanie czynności, która wymaga funkcjonowania umysłowego innej osoby. Jeśli odpoczynek nie jest możliwy, praca może być kontynuowana tylko wtedy, gdy pracownik ignoruje opór psychiczny i podejmuje dodatkowy wysiłek. W sensie poznawczo-energetycznym, pracownik musi iść o krok dalej. Jest to znane jako "wysiłek kompensacyjny". W sensie fizjologicznym temu dodatkowemu wysiłkowi towarzyszy wzrost reakcji na stres, co prowadzi do zwiększenia uwagi w mózgu. Jednocześnie towarzyszy temu spadek motywacji i zmiany emocjonalne, takie jak irytacja. Gdy w ciągu dnia pracy jest zbyt mało chwil relaksu, pracownicy mogą to zauważyć wieczorem i w nocy. Martwią się więcej, są mniej zdolni do zdystansowania się od pracy i śpią mniej. Kolejny dzień pracy rozpoczynają bardziej zmęczeni (Gaillard, 2003), (Sluter et al., 2003).